اتاق خاطرات من
خاطرات این "منِ تنها"!اتاق خاطرات من
خاطرات این "منِ تنها"!بارون
این روزا هوای شهرمون بارونیه از اون بارونای انگشت شمار که هرسال توشهرمون میاد...
بعضیا میگن این هوای بارونی هوای "دونفره" ست!! یعنی دونفری بری پیاده روی تو این هوا خیلی لذت بخشه
خو حالا تکلیف ما چیه؟ ماکه ی نفریم باید چیکارکنیم؟!ای بابا دیگه آسمونم تبعیض قائل میشه!
بالاخره از این هوا لذت ببریم؟
لذت نبریم؟
منتظر شیم هوای خودمون بیاد؟
منتظر شیم "بعضیا"...! "حوای" خودشون رو پیدا کنن!؟
منتظر شیم ی "آدم" پیدا شه؟!
لامصب خیلی مسئله ی استراتژیکیه...!
اگه ب من باشه که میگم: به درکـــــــــــــــــــــــــــــ من ی نفره هم نهایتِ لذت رو از این هوای پاییزی قشنگ می برم!
والا...
بیخود مسئله رو احساساتی میکنن، رمانتیک بازی دربیارن! هه...
بعد دانشگاه با یکی از دخترا قسمت اعظمِ راه رو پیاده اومدیم...خوش گذشت(البته من همیشه پیاده میام ولی دوستم امروز اولین بارش بود...)
پ.ن=مهم نیست که من هنوز به صیغه ی"اول شخص جمع" دست پیدا نکرده ام مهم اینست که کسی که با من به ضمیر اول شخص جمع دست پیدا میکند، اول ترین شخصِ تمامِ "جمع ها" میشود!
بعلــــــــــــــــــــــــــــــــــــه...ما اینیم دیگه
سلام دیشب تو شهر ما یه عالمه بارون اومد
این قدر هوا خوب بود که میشد تک نفره هم لذت برد
بله دقیقا منم میگم تک نفره هم میشه از این هوا لذت برد!...
وا چه حرفا چه چیزا
ما که دو نفریما شاید یکی دو مرتبه تو این هوا بیرون رفته باشیم
شوشو من که مثه گربه از خیس شدن بیزاره بچم سرما میخوره
خودم مثه شیر تو بارون راه میرم چه جوووور کلی هم لذتشو میبرم
البته اگه از توو کفشم اب نره تووووووووو
ای بابا...خب بازم خوبه شما از بارون لذت خودتو می بری!